ഡോക്റ്റര്‍മാരുടെ (ക്രൂര)വിനോദങ്ങള്‍!--2കൈമടക്കിന്‍റെ ശക്തി

വളരെ വര്‍ഷം മുമ്പ് ..തിരുവനന്തപുരം മെഡിക്കല്‍ കോളേജിലെ പോസ്റ്റ് ഓപ്പറേഷന്‍ വാര്‍ഡ്.കഴുത്തിലെമുഴ നീക്കാനുള്ള ഓപ്പറേഷന്‍ കഴിഞ്ഞ് അച്ഛന്‍ അവശനായി കിടക്കുന്നു.മൂന്നു ദിവസമായിട്ടും വേദന കുറവില്ല.ആളറിയാന്‍ വയ്യാത്ത വിധം മുഖമാകെ നീരുവന്നു വീര്‍ത്തിരിക്കുന്നു.അസി.പ്രൊഫസ്സറായ ലേഡീഡോക്റ്ററും പരിവാരവും റൗണ്ട്സ് നടത്തുകയാണ്.അച്ഛനെ പരിശോധിച്ചിട്ട് എന്നോട് പറഞ്ഞു:"കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല.നാളെ സ്റ്റിച്ചെടുത്തിട്ട് വീട്ടില്‍ പോകാം." "ഈ അവസ്ഥയില്‍..."എന്നു ഞാന്‍ പറയാന്‍ തുടങ്ങിയെങ്കിലുംകേള്‍ക്കാത്ത മട്ടില്‍ അവര്‍ അടുത്ത രോഗിയുടെ അടുത്തേയ്ക്ക് പോയി.ഈ യൂണിറ്റിലുള്ള ഞങ്ങളുടെ നാട്ടുകാരനും പരിചയക്കാരനുമായ മറ്റൊരു അസി.പ്രൊഫസ്സറാണ്‌ അച്ഛനെ ഓപ്പറേഷന്‍ ചെയ്തത്.എന്‍റെ ദയനീയ സ്ഥിതി കണ്ടിട്ടാകാം അദ്ദേഹം അടുത്തു വന്നു ചോദിച്ചു:''പ്രൊഫസ്സറെ വീട്ടില്‍ പോയി കണ്ടില്ലേ?"കാണാന്‍ പറ്റിയിരുന്നില്ല.ദക്ഷിണ കൊടുക്കാനുള്ള തുക കൈയിലുണ്ട്.കൂട്ടിനാരുമില്ലാത്തതിനാല്‍ അച്ഛന്‍റെഅടുക്കല്‍ നിന്നു പോകാന്‍ കഴിയില്ലായിരുന്നു.എന്നെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ഡോ.പറഞ്ഞു:"എന്തായാലും ഇന്ന് എങ്ങനെയെങ്കിലും പ്രൊഫസ്സറെ കാണണം."ആശുപത്രിയിലെ കീഴ്നടപ്പിനെക്കുറിച്ച് മുന്‍പരിചയമില്ലായിരുന്നെങ്കിലും അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ ഉപദേശത്തിലെ ധ്വനി പിടികിട്ടി.അന്നു വൈകിട്ടു തന്നെ പ്രൊഫസ്സറെ വീട്ടില്‍ചെന്നുകണ്ട് പൊതി കൊടുത്തു. പിറ്റേന്ന് പ്രൊ. തന്നെ റൗണ്ട്സിന്‌ മുമ്പിലുണ്ടായിരുന്നു.പരിശോധനയ്ക്കു ശേഷം അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു:''എന്ന് ഡിസ്ചാര്‍ജ് ചെയ്യാമെന്ന് ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞ് തീരുമാനിക്കാം."പിന്നെയും 18ദിവസം കഴിഞ്ഞാണ്‌ അച്ഛനെഡിസ്ചാര്‍ജ് ചെയ്തത്!